چگونه با خودآزمایی، سرطان پستان را در مراحل ابتدایی تشخیص دهیم
جامعه سرطان آمریکا” اعتقاد دارد که استفاده از ماموگرافی، بررسی کلینیکی پستان و تشخیص و گزارش سریع تغییرات پستان بر اساس راهنمایی های زیر، شانس زنان برای اجتناب از مرگ های ناشی از سرطان پستان را بسیار افزیش می دهد.در سرطان پستان، اندازه تومور و گستردگی آن اصلی ترین عوامل در پیش بینی شانس درمان هستند. تشخیص زودهنگام سرطان سینه شانس موفقیت درمان را تا حد بسیار زیادی بالا می برد. شک نیست که آموزش های خودآزمایی سرطان پستان، سالانه جان هزاران نفر را از مرگ نجات می دهد و مطمئنا با گسترده تر شدن این آموزش ها، افراد بسیار بیشتری از شانس یک زندگی سالم برخوردار خواهند شد.
توصیه هایی تشخیص زودهنگام سرطان پستان
زنان با سن بیش از ۴۰ سال باید سالانه یک بار با مراجعه به پزشک ماموگرافی انجام دهند.بین سن ۲۰ تا ۳۹ سال، زنان باید هر سه سال یکبار با مراجعه به مراکز درمانی آزمیش کلینیکی پستان (CBE) را توسط متخصصین انجام دهند. بعد از ۴۰ سالگی این عمل باید سالانه انجام گیرد و بهتر است این آزمیش، درست پیش از ماموگرافی انجام گیرد.پس از ۲۰ سالگی، زنان باید درباره خودآزمایی پستان (BSE) اطلاعات کسب کنند و نسبت به وضعیت طبیعی پستان هایشان آگاهی داشته باشند و هرگونه تغییر جدید را هرچه زودتر به متخصص اطلاع دهند.در صورت مشاهده هرگونه تغییر، از جمله پیدا شدن یک توده یا تورم، خارش پوست یا لکه روی پستان، درد یا تو رفتن نوک پستان، قرمزی یا پوسته پوسته شدن پوست یا نوک پستان یا مشاهده ترشحاتی غیر از شیر از پستان باید برای تشخیص دقیق تر با سرعت به مشاور پزشکی خود مراجعه کنید. به هرحال در یاد داشته باشید که در اکثر مواقع تغییرات پستان حاصل سرطان نیستند ولی احتیاط همیشه لازم است.پس از مشاهده هر یک از این موارد، فرد باید برای تشخیص دقیق تر به متخصص رجوع کند. متخصص باتجربه می تواند تشخیص دهد که تغییر ایجاد شده خوش‌خیم است یا بدخیم. آن ها برای این تشخیص از آزمایش های دیگری هم استفاده خواهند کرد و اگر کوچکترین احتمالی بدهند که با سرطان پستان مواجه هستند، از بافت پستان شما بیوپسی به عمل خواهند آورد.
بدون شک، آزمایش فیزیکی پستان بدون استفاده از ماموگرافی احتمال نادیده گرفته شدن بعضی سرطان ها در مراحل ابتدایی را باقی خواهد گذاشت. برعکس جریان هم صادق است؛ ممکن است سرطانی در مراحل ابتدایی با ماموگرافی قابل تشخیص نباشد در حالی که با خودآزمایی یا بررسی فیزیکی توسط دکتر قابل تشخیص باشد.
آگاهی از وضعیت پستان و خودآزمایی آن
در ۲۰ سالگی باید به زنان درباره آگاهی از وضعیت پستان هایشان و فواید خودآزمایی آن ها آموزش داده شود. زنان باید بدانند که پستان هایشان در حالت عادی چه وضعیتی دارند تا بتوانند هرچه سریعتر، تغییرات آن را تشخیص دهند. در عین حال زنان باید بدانند که هر تغییر، به معنی وجود سرطان نیست.
زنان می توانند با بررسی گاه به گاه پستان هایشان از وضعیت آن ها آگاه باشند و متوجه تغییرات آن بشوند اما روش پیشنهادی پزشکان پیگیری یک تکنیک قدم به قدم (خودآزمایی پستان یا BSE) بر اساس یک زمان بندی منظم برای بررسی دائمی تمامی بافت پستان است.
اگر شما هم احساس می کنید که خودآزمایی منظم پستان می تواند به شما در زندگی ای سالم تر کمک کند طبق یک برنامه منظم (مثلا هر فصل یکبار) آن را به کار ببرید. بهترین وقت بری بررسی پستان ها زمانی است که پستان ها حساس یا ورم کرده نباشند. زنانی که در دوره بارداری یا شیردهی هستند یا از کاشت پستان استفاده کرده اند نیز می توانند به طور مرتب پستان هیشان را مورد خودآزمایی قرار دهند. بهتر است زنانی که خودآزمایی پستان را انجام می دهند، گاه گاه روش کار خود را با یک متخصص در میان بگذارند تا از صحت عملکرد خود مطمئن شوند.
چگونگی خودآزمایی پستان
* به پشت بخوابید و دستتان را زیر سرتان بگذارید. این وضعیت باعث می شود تا بافت پستان تا حد ممکن روی قفسه سینه گسترده شود و در نتیجه به کمترین ارتفاع ممکن برسد. در این حالت لمس کردن کلیه بافت و تشخیص توده ها آسانتر و دقیق تر است.* سه انگشت وسط دست دیگر را در کنار هم نگه دارید و با نوک آن ها در سینه به دنبال توده ها بگردید. سعی کنید با حرکات کوچک دیره ای به اندازه یک سکه که روی همدیگر می افتند، بافت پستان را کاملا حس کنید.* برای تشخیص دقیق، از سه سطح فشار استفاده کنید. اول با فشار کم، بافت نزدیک به پوست را بررسی کنید. بعد با فشار متوسط بافت درونی را حس کنید و در نهیت با فشار بیشتر، به بررسی بافت نزدیک به قفسه سینه و استخوان های دنده بپردازید. در یاد داشته باشید که یک برآمدگی در انحنای پایینی هر پستان طبیعی است. اول هر نقطه از پستان را با هر سه فشار مورد آزمیش قرار دهید و سپس به سراغ نقطه بعدی بروید.
برای حرکت در طول پستان پینشهاد می شود که جهت حرکت خود راز بالا به پایین انتخاب کنید. یعنی اول یک خط فرضی از زیربقل تا وسط جناغ در نظر بگیرید و بافت پستان را از بالا به پایین در مسیر آن بررسی کنید و بعد از رسیدن به حدنهایی پایین پستان، خط فرضی را کمی به سمت داخل بدن حرکت دهید و دوباره از بالا شروع کنید. فراموش نکنید که در حین آزمایش، باید همه پستان بررسی شود و حتی بهتر است کمی بالا و پیین آن را نیز مورد آزمایش قرار دهید. یعنی حد پایین و بالای پستان را دنده ها و استخوان ترقوه (زیر گردن) در نظر بگیرید. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این شیوه بررسی، باعث می شود بیشترین حجم بافت پستان مورد آزمایش قرار بگیرد و هیچ محلی از قلم نیافتد. همین مراحل را برای پستان دیگر نیز تکرار کنید.
پس از اتمام بررسی هر دو پستان، روبروی آینه بایستید و کف دست هایتان را به آرامی روی باسن فشار دهید. این شیوه ایستادن باعث کشیده شدن عضلات سینه و در نتیجه در معرض دید قرار گرفتن بهتر سینه ها می شود. حالا با نگاه کردن به پستان ها هر تغییری در اندازه و شکل یا وجود لکه ها روی آن را تشخیص دهید.
در صورتی که علاقمند به بررسی زیربقل ها هستید، آن ها را در وضعیتی بررسی کنید که ایستاده اید و دست ها را فقط به اندازه ای بلند کرده اید که دسترسی به زیربقل هایتان برای انگشت های دست دیگر فراهم باشد.
توجه مهم : این شیوه خودآزمایی با شیوه های قدیمی تر کمی متفاوت است و این تفاوت حاصل آخرین مطالعات و بررسی های علمی است. به هرحال کلیت مساله، بررسی بافت برای یافتن توده ها است. اگر احساس می کنید با روشی دیگر، دقیق تر به همه بافت دسترسی دارید، از آن استفاده کنید.
توجه مهم تر : فراموش نکنید که احساس هر توده را سریعا با پزشک در میان بگذارید.
پستان، عضوی ترشحی و غده‌ای است‌که تقریبا برای همیشه در مردان به یک‌صورت باقی می‌ماند. اما در دختران‌هنگام بلوغ جنسی پستانها حجیم‌می‌شود و پس از ازدواج در دوران‌حاملگی (به ویژه زمان شیردهی)بزرگتر می‌شود; این رفتار پستان درواقع پاسخی است به مقادیر مختلف‌هورمونهای جنسی در خون. هر پستان غیر از اینکه غده منفرد است‌خود از ۱۵ تا ۲۰ قطعه یا لوب ساخته‌شده است که هر یک از این قطعات‌مجرای جداگانه‌ای دارد و به نوک‌پستان بازمی شود، این ساختمان‌غده‌ای در داخل بافتی از چربی جای‌گرفته است که شکل پستان را تأمین‌می‌کند و لوب‌ها یا قطعات نیز به وسیله‌رشته‌هایی از بافت فیبری از هم جدا وپشتیبانی می‌شوند. سرطان پستان چیست؟ سرطان پستان می‌تواند همه‌خصوصیات دیگر سرطانها را داشته‌باشد. تومور و غده پستان معمولاسلولهای کیسه‌های شیری یا لوله‌های‌شیری را گرفتار می‌سازد، اما درمواردی ساختارهای پشتیبانی کننده‌پستان نیز منشاء غده‌های بدخیم‌می‌شوند، این سرطان ممکن است دردرون مجرای لوله رشد کند و خیلی‌زود نشانه خود را به صورت خونریزی‌از نوک پستان آشکار نماید; همچنین‌ممکن است این نوع سرطان به صورت‌توده‌ای در داخل بافت پستان رشد کندکه در این صورت معمولا سفت وسخت خواهد بود، هر چند ممکن است‌توده سرطانی مانند بعضی از انواع‌تورمورها نرم هم باشد.
عوامل خطرساز: ۱ - سابقه قبلی سرطان پستان در فرد ۲ - سابقه مشهود سرطان پستان درفامیل : اگر بیش از یک نفر از بستگان درجه‌اول (مادر- خواهر) یک زن، سرطان‌پستان داشته‌اند وی باید از نظر احتمال‌ابتلا به سرطان خود را در معرض خطربیشتری بداند. ۳ - سن نامناسب در اولین بارداری: زنانی که نخستین حاملگی شان پس از۳۰ سالگی است و زنانی که هرگزکودکی به دنیا نیاورده‌اند بیشتر درمعرض خطر ابتلا به سرطان قراردارند. ۴ - رژیم غذایی پرچربی ۵ - قاعدگی زود هنگام و یائسگی‌دیررس احتمال خطرسرطان پستان راافزایش می‌دهد. ۶ - هورمون استروژن، (به خصوص‌مصرف آن در دوران یائسگی). چگونه می‌توان در برابرسرطان پستان از خودمحافظت کرد؟ سرطان پستان از جمله بیماریهای شایع‌در بین زنان است، این بیماری به رغم‌انتشار گسترده به موقع قابل شناسایی‌است و معالجه قطعی دارد، که می‌توان‌به روشهای علمی از پستانها محافظت‌کرد. ماموگرافی: روشی است که در آن معاینه فیزیکی،توسط فردی حرفه‌ای انجام می‌گیرد.ماموگرام، رادیوگرافی ویژه‌ای از پستان‌است که در آن از مقدار بسیار ناچیزاشعه ایکس استفاده می‌شود. این دوروش معاینه و ماموگرافی به کمک هم‌موجب تشخیص زودتر سرطان پستان‌خواهد شد. خودآزمایی پستان: همه زنان خصوصا زنان بالای ۴۰ سال‌باید به طور منظم هر ماه در یک روزمعین پستانهای خود را معاینه کنند واین کار را حتی بعد از یائسگی نیز ادامه‌دهند. اصول و پایه این کار شامل‌معاینه تمام بافت پستانها و زیر بغل‌است که با کف انگشتان دست اجرامی‌شود; همچنین علاوه بر لمس پستانهاتوصیه می‌شود که با نگاه کردن به‌پستانها آنها را به صورت عینی معاینه وبه وجود هر نوع تفاوت در آنها توجه‌کنند. مواردی که باید در پی یافتن‌آنها باشید به شرح زیراست:
شایعترین نشانه سرطان برآمدگی یاتوده‌ای است که توسط پزشک یا فردحرفه‌ای کشف می‌شود و بندرت‌دردناک است.
نشانه دیگر، خونریزی از نوک‌پستان است و در سرطانهایی که به‌درون مجاری شیر گسترش می‌یابد رخ‌می‌دهد.
بروز تغییراتی در حاشیه وکناره‌های پستان که قبلا وجود نداشته‌است. اختلاف اندازه یا شکل دوپستان، فرورفتن نوک پستان به داخل‌و یا به درون کشیده شدن پوست روی‌پستان به نحوی که پستان را شقه کندنیز از نشانه‌های مهم سرطان پستان‌محسوب می‌شود. به هر حال باید به خاطر داشته باشید که‌بعضی از نشانه‌ها ممکن است حاکی ازبیماری دیگری غیر از سرطان باشد،بنابراین ضمن اینکه به محض کشف هریک از این نشانه‌ها بی‌درنگ به پزشک‌مراجعه می‌کنید باید در خاطرتان باشدکه بیشتر تشخیص‌های احتمالی مربوطبه یک بیماری نسبتا ساده است و نه‌سرطان.
تدابیر درمانی : ۱ - جراحی ۲ - هورمون درمانی ۳ - پرتودرمانی (رادیوتراپی ) ۴ - شیمی درمانی (کموترابی).
نتایج حاصله از درمان: اگر سرطان پستان را آن گاه که هنوزمحدود به خود پستان است و گسترش‌نیافته شناسایی و درمان کنند، میزان‌بقای عمر بیمار* در حدود ۹۰ درصدخواهد بود. اگر شناسایی سرطان خیلی زود و درآغاز ابتدایی‌ترین مرحله‌اش باشدممکن است درمان موضعی برایش‌کافی باشد و به روشهای جراحی‌ریشه‌ای احتیاجی نباشد; بنابراین‌شناسایی به موقع، خیلی مهم است. اگر سرطان از پستان فراتر رفته و به‌گره‌های لنفی زیر بغل گسترش یافته‌باشد، میزان بقای پنج ساله بیمار به‌حدود ۶۵ درصد کاهش می‌باید، اما اگرگسترش تومور خیلی وسیع باشد امیدکمتری به بهبود بیمار خواهیم داشت.
نکات ضروری : ۱ - سرطان پستان شایعترین سرطان‌زنان است و علی‌رغم این واقعیت که‌در صورت تشخیص به موقع شانس‌علاج آن بسیار بالاست هنوز هم‌شایعترین علت مرگ ناشی از سرطان‌در زنان است. ۲ - اگر چه دلیل معتبری در دست‌نیست که رعایت رژیم غذایی بتواندجلوی سرطان پستان را بگیرد، اماعاقلانه است که از مصرف چربی بیشتراز حد پرهیز و وزن مطلوب بدن حفظشود. ۳ - شناخت به موقع سرطان حایزاهمیت بسیاری است. ماموگرافی ومعاینه پستان بسیار مهم است. ۴ - اگر شما در معرض خطر بیشتری‌از نظر احتمال ابتلا به سرطان پستان‌هستید باید به سراغ پزشک بروید وبرنامه مؤثری برای مراقبت از خوددریافت کنید. ۵ - در صورت پیداکردن هر گونه‌برآمدگی، توده یا تغییرات دیگر درپستان بی‌درنگ به پزشک مراجعه‌کنید.
* میزان بقای پنجساله بیمار = شاخصی است در تعیین پیش آگهی بیماری بعد از تشخیص هر نوع سرطان*
مقالات خود را برای ما ایمیل کنید
منبع:سایت پزشک
قبل ازآن شب، هفته ای پر از مشغله فکری را پشت سر گذاشته بودید ناآرام و عصبی و دستپاچه بودید، حتی برایتان پیش نیامده بود که از شدت کار و فعالیت تا دیروقت دربیرون از منزل سپری کرده باشید. ولی ناگهان نیمه شب میل کردید که همه چیز را به همسرتان تقدیم کنید. هنگام بازگشت به خانه، دسته گل رزی برای همسرتان خریدید. بعد از خوردن شام، همسرتان شروع به نوازش کردن سر و گردن شما کرده همان طوری که می دانید که چقدر به شما عشق می ورزد. همه چیز به نظر می رسید که طبق نقشه پیش می رود همه چیز. تا آن قسمت به خصوص عضوی از بدن شما ـ همان عضو کاملأ قطعی و سرنوشت سازـ شما در حفظ تعادل درونی خود دچار تزلزل شده اید و خود را با این سؤال شدیدأ خرد کرده اید. چرا این اتفاق افتاده است؟ از اول تا آخر چه شد؟ لعنت بر شیطان چه کاری برخلاف آن می توانم انجام دهم؟ به هر ترتیب ابتدا باید آرامش خود را حفظ کنید. شما در دنیا تنها مردی نیستید که چنین اتفاق ناگواری برایش رخ می دهد. دکتر نایل بوم معتقد است:«چنانچه مردان صادقانه سخن بگویند باید اعتراف کند که هر کدام از آن ها دست کم برای یک بارهم که شده مزه ناتوانی جنسی را تجربه کرده اند. اما این مسأله نباید شخص را به کلی ناامید کند یا حتی مسأله را خیلی جدی تلقی کند». دکتر باوم براساس حرفه و تجربیات خود بیان می کند: « این مسأله برای بسیاری از مردان تکان دهنده است. آنها احساس می کنند که مردانگیشان از بین رفته است». متخصصان در این امر تخمین می زنند که تقریبأ ده میلیون مرد درایالت متحده امریکا از ناتوانی جنسی رنج می برند. این امر زمانی مفهوم ناتوانی جنسی تلقی می شود که مرد در موقعیتی نباشد که حالت شهوانی داشته باشد و تا رسیدن به اوج لذت جنسی بتواند خود را محکم نگه دارد. در اوایل سده 70 متخصصانی بر این عقیده بودند که اغلب مشکلات شهوانی منشأ فیزیکی دارد. در این بین پزشکان پی بردند که تقریبأ فقط نیمی از مردان، ناتوانی جنسی، دلایل فیزیکی و مشکلات عملکردی دارند که حداکثربخشی از این مشکل را می توان بدان اختصاص داد. ولی لااقل نیمی ازآن هم مربوط به مشکلات روانی است. در این جا متخصصان ما مواردی را به شما توصیه می کنند:
برای خود زمان لازم را در نظر بگیرید.
یا بهتر بگوییم به خود وقت بدهید! هر چه مردان پیرتر می شوند، به همان نسبت زمان بیشتری را جهت رسیدن به اوج لذت جنسی نیاز دارند. این مطلب را دکتر باوم اظهار می دارد. در مردان در سنین 18 تا 20 سالگی جهت رسیدن به درجه شهوانی فقط یک ثانیه وقت نیاز است، زمانی که آنان به سنین بین 30 تا 40 سالگی می رسند، این زمان تا یک یا دو دقیقه افزایش می یابد. یک مرد 60 ساله زمانی بیش از دو دقیقه وقت نیاز دارد و این بدان معنا نیست که او ناتوان شده است بلکه فقط کمی بیشتر زمان نیاز دارد. زمان بین خروج انزال تا رسیدن به حالت شهوت دوباره، در مردان مسن و پیر به تدریج با افزایش سن، افزایش می یابد. در بعضی از مردان در سنین بین 60 تا 70 سالگی می تواند حتی تا یک روزهم طول بکشد که دوباره قادر به رسیدن به اوج تمتع نهایی باشند. لذا دکتر باوم می گوید: «این امردر نزد مردان یک نتیجه کاملأ نرمال و طبیعی است».
مراقب مصرف انواع مواد مخدر ها باشیم.
« دکتر ریچارد . اف. برگر» متخصص مجاری ادراری در مورد مصرف انواع مخدرها اخطار می دهد که قطعأ مصرف این گونه مواد مانند: کوکائین، ماری جوانا، تریاک، هروئین، مورفین، آمفامین و باربی تورات به قدرت باروری و توانایی جنسی مرد آسیب جدی می زند.
تا جایی که امکان دارد الکل کم مصرف کنید.
شکسپیر در نمایشنامه «مکبث» معروف خود در مورد الکل چنین می گوید: «الکل تقاضا را افزایش می دهد اما شرایط جسمانی را کاهش می دهد» و توضیح می دهد که الکل یک تأثیر تبخیر کننده بر روی ارگان جنسی دارد و بدین وسیله درست برعکس آن چیزی که شما طلب می کنید، رفتار می کند. نوشیدن دو لیوان مشروب الکلی در یک پارتی شبانه کافی است تا شما درست و حسابی به دردسر بیفتید. نوشیدن الکل در درازمدت حتی می تواند بر روی هورمونهای جنسی صدمه زیادی بزند. «افراد معتاد به الکل یا همان الکلیها بدین وسیله دستگاه کبد وسیستم اعصاب خود را کاملأ مختل می سازند». این اظهارات دکتر براون است . حتی براثر بد کاری سیستم عصبی گاهی جنس نر، هورمون ماده ترشح می کند. (مرد هورمون زنانه در بدن خود تولید می کند). معذالک جهت عدم مشکلات عملکردی به دستگاه تناسلی واجب است که تستهای صحیحی انجام پذیرد.
جریان خون در وریدها و سرخ رگها و رگهای خونی دستگاه تناسلی
دکتر ایروین گلد اشتاین اظهار می دارد: «آلت تناسلی مرد یک ارگان حاوی بسیاری از رگهای خونی است، لذا موادی که بر اثر تجمع در رگها یاعث تنگی عروق می شوند، مثل کلسترول و انواع چربیهای دیگر درموادغذایی، مانع از آن می شوند که خون به راحتی در رگهای خونی آلت تناسلی جریان داشته باشد. در بسیاری از مردان 38 سال به بالا دیده شده است که دچار گرفتگی عروق هستند که نهایتأ به ناراحتی دستگاه تناسلی آنان ختم می شود. از این رو به این مسأله دقت کافی مبذول دارید که چه غذاهایی مصرف می کنید. مصرف بیش از حد کلسترول احتمالأ یکی از عوامل اصلی در عدم کامیابی جنسی به شمار می رود». به نظر می رسد که عملأ به قدرت جنسی آسیب جدی می زند وهر چه بیشتر از توانایی آن می کاهد .
هرگز سیگار نکشید.
مطالعات پزشکی در این زمینه ثابت کرده است که نیکوتین موجد در سیگار باعث گرفتگی و تنگی عروق می شود .این مطلب را دکتر باوم بیان می کند. مطالعات بر روی سگ های نرشکاری دورگه نشان داده است که استشناق فقط دو پک سیگارکافی است که تا پنج سگ به حد کافی به درجه شهوانی و اوج لذت جنسی نرسند و در ششمین سگ هرچند که به درجه کامیابی نزدیک می شود لکن نمی تواند آلت خود محکم نگه دارد. محققان همگی متفق القول هستند که نیکوتین درجه شهوانی را محاصره می کند، از این طریق که از شل شدن و رها شدن عضلات دستگاه تناسلی جهت رسیدن به اوج لذت جنسی، ممانعت به عمل می آورد.
سعی کنید جهت ایده آل کردن اندام خود اقدام کنید.
آیا شما معتقدید که باید چند کیلویی از وزن خود کم کنید؟ یا دوست دارید کاراته بازی یاد بگیرید؟ یا برنامه ریزی ورزشی جهت کنترل وزن خود درنظر گرفته اید؟ حتمأ این کار را بکنید! هرچقدرانسان از اندام ظاهری خود راضیتر باشد به همان نسبت برایش آسانتر خواهد بود که یک ا رتباط سکس با جنس مخالف برقرارکند». اینها تمامأ بیانات دکترپیل جیمز گلدبرگ است.
از انجام ورزشهای سنگین پرهیز کنید.
وقتی که شما زیاد ورزش می کنید، مواد مخدر طبیعی بدن شما یا همان «زهربدن» تحریک و تهییج می شود زهر بدن یا همان اندورفینها. ما دقیقأ نمی دانیم که عملکرد این گونه مواد در بدن چگونه است اما به نظر می رسد که احتمالأ در ترشح اندوروفینها باعث کاهش میل جنسی می شود و باعث می شود که فرد دیرتر به درجه تمتع نهایی برسد. اینها اظهارات دکتر گلدبرگ است. او ادامه می دهد: «در یک معیار عقلایی، ورزش جسمانی باعث سلامتی بدن می شود و نه بیشتر از حد آن زیرا تا یک درجه معین بدن می تواند ازخودش محافظت کند و اضافه آن را بر علیه خود پس می زند».
هنگام بیماری یا درد از عمل سکس بپرهیزید.
«هنگام درد یا روی هم رفته بیماری، بدن از همان زهر طبیعی خود تولید می کند». دکتر گلد برگ معتقد است که: «ترشح این مواد می تواند هرگونه تحریکات جنسی را به حداقل برساند و درست برعکس، می شود آن کاری راکه دلتان می خواهد می توانید انجام دهید. بنابراین بهتر است ابتدا درد خود را تسکین دهید و منتظر بهترین فرصت بمانید».
تا آن جا که می توانید از هیجانات اضافی و تنشهای خود بکاهید.
سعی کنید اندام خود را کاملأ رها کنید و بدنتان را در آرامش مطلق نگه دارید، آرامش جسم، فوق العاده دراین امراهمیت دارد. چرا؟ زیرا دستگاه عصبی انسان بر بدن حاکم می شود، اندام «هشدار آمادگی» را دریافت می کند. در این هنگام ترشح آدرنالین بدن را آماده جنگ و گریز می کند. سپس توسط تکانه های عصبی جریان خون از دستگاه های گوارشی به سمت عضلات دستگاه تناسلی هدایت می شوند. «کمی حالت عصبانیت و ترس در این بخش از سیستم عصبی در جریان است». دکتر باوم اظهار می دارد: «در بعضی از مردان ترس از عدم موفقیت و کامیابی جنسی به قدری شدید است که در این حالت بیش از حد نرمال آدرنالین ترشح می کند و این کاملأ برعکس چیزی است که آنها جهت رسیدن به درجه نهایی کامیابی جنسی نیاز دارند». به هرجهت بخش پاراسمپاتیک دستگاه عصبی باید چیره دستانه عمل نماید، علائم هشدار دهنده ای که از راه عصب انتقال داده می شوند، سیاه رگها، سرخ رگهای بیضه را گشاد می کنند و بدین وسیله باعث می شوند که خون در آنها سریعتر و آسانتر جریان یابد.
برای یک بارهم که شده امتحان کنید.
آلترناتیو دیگری برای خود در نظر بگیرید تا به آرامش جسمی وروحی برسید .یکی از این آلترناتیوها این است که سعی کنید همگام با خود، همسرتان را نیز از لحاظ شرایط روحی و جسمانی آماده کنید تا هردوهمزمان به درجه کامیابی برسید با یکدیگر عشق بازی کنید و یکدیگر را به وجد آورید بدون این که مطلقأ به طور مداوم به رسیدن درجه تحریک پذیری اندیشه کنید. دکتر گلدبرگ بیان می کند: «در ارگان جنسی غشاء پوست خارجی روی آلت تناسلی مهمترین نقش را ایفا می کند و نه خود آلت تناسلی. لذا خودتان را وابسته به این مسأله نکنید که آلت شما چگونه واکنش نشان می دهد، بلکه ذهن خود را با تمام اندامتان به آن مسأله معطوف گردانید».
از مصرف مواد محرک پرهیز کنید.
مصرف تمامی مواد محرک زا از کافئین گرفته تا مشتقات این مواد در کولاها و یا شکلاتها باعث می شود که تقاضای جنسی کاهش یابد. چرا که مصرف این مواد باعث سفتی عضلات دستگاه تناسلی می گردد. «مهمترین مسأله ی سکس این است که بدن کاملأ رها و آزاد باشد». اینها بیانات دکتر گلدبرگ است. او ادامه می دهد: «مصرف این مواد، تأثیر به سزایی در کل سیستم بدن دارد این مواد به خصوص برعضلات اندامهای جنسی ای که جهت تحریک پذیری به خصوص باید کاملأ رهاباشد، تأثیر گذاراست».
از قبل برای خود برنامه ریزی کنید.
وقتی که می خواهید آن کاری که دوست دارید انجام دهید، قبل از آن که به این مسأله بیندیشید که چه کاری می توانید بکنید یا چه امکان دوم دیگری در اختیار دارید چنانچه اندامتان را نمی توانید با خود فیکس کنید، آسانترآن است که هرچه بیشتر از توانایی جنسی خود بهره مند شوید.
سعی کنید هرچه بیشتر با همسر خود گرم بگیرید و دراین باره صحبت کنید.
نگذارید که هیجان و شوق در اتاق خوابتان براثر سکوت از بین برود شما دونفر می توانید فکرکنید و دریابید که مشکل کجاست. آیا استرس در مکان شغلی باعث شده تا نتوانید در اتاق خواب کاملأ کامیاب باشید یا همسر شما نگران کودک بیمارتان است؟ یا یک مسأله پیچیده و سختی پیش آمده است که هردو نفر از حل آن عاجز مانده اید؟ در هر حال شما باید در مورد آلترناتیو خود (امکان دوم خود) صحبت کنید شاید مایلید که سکس را به نوع دیگری امتحان کنید یا یک چیز نو دیگر را؟ شاید هم لازم باشد روش عشق بازی خود را کمی تغییر دهید؟ صرفأ رسیدن به درجه ارضاء کامل جنسی را هدف نهایی خود قرار ندهید چه برسید چه نرسید، نگذارید که از طریق این مزاحمتهای روحی آن حالت شهوانی بودن در شما خراب شود!
